با توجه به اينكه عنوان وبلاگ بنده عشق و زندگيست خواستم نظرم رو در مورد زندگي بيان كنم.
شعري معروف هست كه ميگه:
زندگي چيست خون دل خوردن اولش رنج و آخرش مردن
ولي من معتقدم كه اين نظر در مورد زندگي غلط است، زندگي ابعاد بسيار بسيار وسيعي داره كه نميشه به اين يك جمله اونم فقط نگاه به مشكلات زندگي بسنده كرد، به نظر من بيشتر از 80 درصد خوب يا بد بودن زندگي انسان به خود او بستگي داره، اگه ما به زندگي به ديد مثبت نگاه كنيم مطمئنا در زندگي اتفاقات مثبت زيادي وجود داره ولي اگه نه برعكس اون باشه خب معلومه كه همه چيز تار و بد به نظر بياد، بايد اميدوار بود، اميد به آينده يكي از بهترين روشها براي ادامه زندگي مثبت و بي دغدغه هست، ميشه به آينده اي روشن اميد داشت و به نكات مثبت زندگي بيشتر اهميت داد، اگر ما خيلي از امكانات را در اختيار نداريم، ولي نعمتهاي بي شماري هست كه در اختيار داريم ولي به آنها هيچ نگاهي نمي كنيم و هميشه ميگوييم كه فلان چيز را نداريم، چرا شكر گذار چيزهايي كه داريم نباشيم، مثلا فردي ثروت آنچناني ندارد و هميشه به داشتن ديگران حسرت ميخورد ولي نمي گويد كه من همسري مهربان و وفادار دارم بچه هايي زيبا و شاداب و دوست داشتني دارم پدر و مادري دلسوز و فداكار دارم، اگر انسان از داشته هاي خود به ميزان كافي بهره ببرد و بتواند از آنها به خوبي استفاده كند چه بسا كه به چيزهايي كه ندارد نيز با كوشش و جديت و مثبت انديشي، دست پيدا كند، خلاصه به نظر بنده زندگي براي تمامي موجودات خلقت خوب و زيباست در صورتي كه به آن زيبا بنگري و از زيبايي آن لذت ببري.
زندگی صحـــنهی یکتای هنــــــــرمندی ماست
هر کسی نغمهی خود خواند و از صحنه رود
صـــــــــــــحنه پیــــــوســــته به جاست
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد